Omzien en vooruitzien
Een nieuw politiek jaar staat voor de deur. Een ‘gewoon’ jaar. Dat wil zeggen, een jaar zonder verkiezingen en collegevorming. Of dat ook een rustig jaar betekent? De tijd zal het moeten leren. Voorlopig lijkt het nieuwe college stevig in het zadel te zitten. Dat is maar goed ook. Er moet niet alleen maar campagne gevoerd worden en gestreden om plaatsen op lijsten en in coalities. Er moet ook bestuurd worden. Zeker in een tijd dat er enorme nieuwe uitdagingen op de gemeente afkomen. Zie mijn eerdere columns over wat in de wandeling nu 3D heet, de drie grote decentralisaties.
Ik zal geen geheim verklappen als ik meld dat ik met zeer gemengde gevoelens op het afgelopen politieke jaar terug kijk. Positief is dat er heel hard gewerkt is aan verkiezingsprogramma, zorgvuldig samenstellen van de kandidatenlijst, campagne en alles daar om heen. Positief is zeker ook dat zich een aantal nieuwe mensen heeft gemeld voor functies in en rond de raad en dat sommigen daarvan nu als raadslid, burgerlid of fractieondersteuner hun goede bijdragen leveren. En positief is ook de inzet van velen om, onder moeilijke omstandigheden, toch tot een voor de PvdA zo gunstig mogelijke uitslag te komen. En, eigenlijk is dat ook gelukt. Het verlies in Capelle bleef, bij de verkiezingen zelf beperkt.
Van den gekke is het dan natuurlijk dat iemand zich, met voorkeursstemmen zelfs, op titel PvdA kan laten kiezen om er vervolgens met zijn raadszetel vandoor te gaan om voor zichzelf te beginnen. Terecht leidde dat tot verbanning uit de PvdA. Mensen die zo onbetrouwbaar zijn en die zo nadrukkelijk schriftelijk vastgelegde afspraken schenden, die kunnen we inderdaad niet gebruiken in een democratische partij.
Maar, het is ook meer dan alleen de onbetrouwbaarheid van één persoon. Het is ook een systeemfout. De Kieswet die dit allemaal mogelijk maakt is even gedetailleerd als achterhaald. Het is de hoogste tijd voor modernisering. Misschien kan minister Plasterk, die het toch al niet zo druk lijkt te hebben, daar bij voorrang werk van maken. Er zijn vele wijzigingen nodig. Maar een van de belangrijkste lijkt me de erkenning dat raadszetels geen persoonlijke eigendom zijn, maar eigendom van een partij.
De desertie van een gekozen PvdA vertegenwoordiger was niet het enige dieptepunt het afgelopen politieke jaar. Er waren er helaas meer. Sommige zichtbaar voor velen, andere achter de schermen. Ik ga u daar niet mee vervelen, al hebben ze her en der wel diepe schrammen op mijn ziel achtergelaten. Ook onze partijgenoten blijken mensen met alle positieve en negatieve kanten van dien. Maar dat wist u al.
Na alle beroering en emotie heeft de nieuwe fractie een positieve start gemaakt. Martin Ponte kiest er als fractievoorzitter voor om fractieleden, burgerleden en fractievolgers heel direct bij het politieke proces te betrekken. Daarmee ontstaat een breed platform om goed met elkaar te overleggen en verstandige beslissingen te nemen.
En, u weet, als u dat wilt kunt u als partijlid altijd de fractievergaderingen bijwonen. U kunt dan uw wensen en problemen direct met de door u gekozen vertegenwoordigers delen.
Voor de wat meer persoonlijke en (nog) ingewikkelder problemen van burgers met de gemeente is er binnenkort weer een actief en professioneel Ombudsteam aan de slag. U zult daar nog over geïnformeerd worden. Aarzel niet, zou ik zeggen, daar ook gebruik van te maken.
Het komende politieke jaar kan ook gezien worden als een doorstart van de PvdA Capelle. Het is van groot belang dat de lokale PvdA de uitvoering van de grote decentralisaties in Capelle kritisch en constructief gaat volgen en begeleiden. Het is ook van groot belang dat we in 2018 (veel) groter en sterker terugkomen in het bestuur. Dat lijkt verder weg dan het feitelijk is. Op naar die verkiezingen!
Lex Cachet
Afdelingsvoorzitter
Ps. Over vooruitzien gesproken. Op 23 september hebben we een interessante bijeenkomst voor leden en belangstellenden over de toekomstige koers van de PvdA Capelle. U wordt daar nog uitgebreider over geïnformeerd, maar reserveer de datum vast.
